Ciąża bliźniacza wiąże się z wyższym w porównaniu z ciążą pojedynczą ryzykiem niepowodzeń położniczych, w tym zgonu wewnątrzmacicznego jednego lub obu płodów. Badania medyczne wskazują, że ryzyko umieralności okołoporodowej rośnie w ciąży bliźniaczej po 37. tygodniu, analogicznie jak po 41. tygodniu w ciąży pojedynczej. Niepowodzenia w dużej mierze wiążą się z występowaniem tzw. jednej kosmówki. W ciążach jednokosmówkowych dwuowodniowych zaburzenia hemodynamiczne związane z połączeniami naczyniowymi w łożysku wiążą się z istotnie wyższym ryzykiem umieralności, jak również zachorowalności bliźniąt w porównaniu z ciążami dwukosmówkowymi. W ciąży jednokosmówkowej jednoowodniowej kolizja pępowinowa może prowadzić do obumarcia płodów podczas porodu. W związku z powyższym ciąża bliźniacza jednoowodniowa stanowi przeciwwskazanie do porodu drogami natury.

Przy wyborze optymalnego czasu zakończenia ciąży należy jednak brać pod uwagę również ryzyko powikłań noworodkowych. Dane pochodzące z wszystkich porodów bliźniaczych, które odbyły się w latach 2007–2010 w Stanach Zjednoczonych, wskazują, że powikłania okresu noworodkowego występowały rzadziej u bliźniąt urodzonych pomiędzy 37. a 38. tygodniem w porównaniu z tymi, które przyszły na świat pomiędzy 38. a 39. tygodniem. Podobne wyniki uzyskano w analizie ponad 760 porodów bliźniaczych w Kanadzie. Najniższy odsetek powikłań noworodkowych notowano w przypadkach porodów pomiędzy 36. a 37. tygodniem w ciążach jednokosmówkowych oraz między 37. a 38. tygodniem w ciążach dwukosmówkowych. Również australijskie badanie, w którym randomizowano ciężarne w niepowikłanych ciążach bliźniaczych do elektywnego porodu w 37. tygodniu lub postępowania wyczekującego, wykazało niższy odsetek powikłań w przypadkach wcześniejszego zakończenia ciąży.

Poród w ciąży bliźniaczej jest obecnie jednym z największych wyzwań współczesnego położnictwa. Retrospektywne analizy wskazują wyższe ryzyko powikłań przy porodach drogami natury w porównaniu z elektywnym zakończeniem ciąży cięciem cesarskim. Nie potwierdzają jednakże tej zależności niedawno opublikowane wyniki dużego wielośrodkowego badania randomizowanego Twin Birth Study. Obecnie niepowikłana ciąża bliźniacza dwuowodniowa z położeniem główkowym pierwszego płodu nie stanowi przeciwwskazania do próby porodu drogami natury i indukcji porodu.

Statystycznie 15 proc. porodów bliźniaczych w Polsce przyjmowanych jest drogą natury. W czasie porodu bezwzględnie oprócz położnej wymagana jest obecność lekarza ginekologa-położnika, a w II okresie porodu także lekarza neonatologa i pielęgniarki z Oddziału Wcześniaków i Patologii Noworodka. Szpital musi posiadać aparaty KTG, które jednoczasowo mogą zapisywać pracę serc obu płodów, a po urodzeniu pierwszego dziecka powinno być wykonane badanie USG potwierdzające dobry stan drugiego dziecka – wskazuje dr n. med. Piotr Magnowski specjalista w dziedzinie położnictwa i ginekologii, ginekologii onkologicznej oraz genetyki klinicznej.

Warunkiem do zakwalifikowania ciąży bliźniaczej do porodu drogami natury jest:

• prawidłowy przebieg ciąży,
• główkowe położenie pierwszego płodu,
• ciąża musi być dwuowodniowa,
• waga dzieci nie różni się istotnie,
• w ciąży niedonoszonej konieczne jest główkowe położenie obu płodów,
• pacjentka nie miała wcześniej wykonywanych operacji na macicy takich jak cięcie cesarskie, czy wyłuszczenie mięśniaków.

Zapraszamy do skorzystania z konsultacji medycznej w gabinecie lekarskim w miejscowości Luboń oraz Tarnowo Podgórne. Należy umówić się na wizytę pod numerem 606-340-593.   

Informacje zawarte na blogu mają charakter informacyjny i nie stanowią porady medycznej oraz nie powinny zastępować konsultacji z lekarzem lub dietetykiem.

Źródło: Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników