Dokładne badanie ultrasonograficzne w celu oszacowania skali niekorzystnych następstw zakażenia CMV u płodu jest niemałym wyzwaniem. Rokowanie w dużej mierze zależy od wieku ciążowego, w którym doszło do zakażenia, obecności i rodzaju nieprawidłowości u płodu oraz parametrów laboratoryjnych. Podobnie jak w przypadku innych zakażeń wirusowych, ryzyko przeniesienia wertykalnego wzrasta prawdopodobnie wraz z czasem trwania ciąży. Związek między czasem zakażenia a ciężkością powikłań u płodu/noworodka jest mniej jednoznaczny. Uzyskuje się jednak coraz więcej dowodów na to, że podobnie jak inne infekcje wirusowe w czasie ciąży, zakażenie CMV występujące na jej wcześniejszym etapie pociąga za sobą większe ryzyko poważniejszego uszkodzenia płodu.

Głównym ultrasonograficznym wskaźnikiem prognostycznym infekcji CMV wydają się nieprawidłowości mózgowia u płodu. W diagnostyce uszkodzeń mózgu u płodu USG i tomografię rezonansu magnetycznego powinno się traktować jak metody komplementarne – badania te wykonane w III trymestrze ciąży, po potwierdzeniu przeniesienia CMV przez łożysko, pozwalają rozpoznać związane z zakażeniem uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego z 95-procentową czułością. Jeśli wyniki zarówno USG, jak i MRI mózgu płodu są prawidłowe, rokowanie dla noworodka jest zazwyczaj dobre. Ocenie poddano również czynniki prognostyczne możliwe do oznaczenia we krwi płodu; porównano łącznie markery swoiste dla wirusa i niespecyficzne parametry krwi płodu. Jak ustalono, średnia koncentracja wirusa we krwi zakażonych noworodków jest większa u dzieci, u których występują objawy, niż u noworodków bezobjawowych (p = 0,02).
Fabbri i wsp. badali markery wirusowe i niewirusowe we krwi zakażonych płodów. Najlepszymi niewirusowymi czynnikami różnicującymi objawową i bezobjawową wrodzoną infekcję CMV okazały się β2-mikroglobulina i liczba płytek krwi, a spośród markerów wirusowych za najprzydatniejsze uznano płodowe IgM i stężenie wolnego DNA wirusa.

Prenatalna diagnostyka zakażenia CMV jest trudna, a możliwości zapobiegania i leczenia są ograniczone. Ogólnie, w przypadku stwierdzenia wrodzonego zakażenia CMV istnieją 2 opcje – postępowanie zachowawcze, czyli kontynuacja ciąży, lub jej wcześniejsze rozwiązanie – wskazuje dr n. med. Piotr Magnowski specjalista w dziedzinie położnictwa i ginekologii, ginekologii onkologicznej oraz genetyki klinicznej.

Do gabinetów lekarskich zapraszamy w Tarnowie Podgórnym przy ul. Niklewicza 1 oraz w Luboniu przy ul. Wschodnia 26a

Informacje zawarte na blogu mają charakter informacyjny i nie stanowią porady medycznej oraz nie powinny zastępować konsultacji z lekarzem lub dietetykiem.

Źródło: Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników