Wady rozwojowe płodu, zwane także wadami wrodzonymi lub wrodzonymi anomaliami rozwojowymi, to różnorodne nieprawidłowości w budowie ciała lub funkcji, które występują u noworodka od urodzenia. Są one wynikiem nieprawidłowego rozwoju embrionalnego lub płodowego i mogą mieć różnorodne podłoże genetyczne, środowiskowe lub kombinację obu.

Te wady mogą dotyczyć różnych układów i narządów, takich jak serce, układ nerwowy, układ kostny, układ moczowy itp. Przykłady wad rozwojowych płodu to wrodzone wady serca, rozszczep kręgosłupa, wady układu nerwowego, zdeformowania kończyn, wady układu moczowego, zespoły genetyczne itp.

Wady rozwojowe płodu mogą zostać wykryte m.in. poprzez badania prenatalne, takie jak ultrasonografia, badania genetyczne lub inne testy diagnostyczne, ale wiele z nich jest diagnozowanych dopiero po urodzeniu dziecka. Postępowanie z wadami rozwojowymi płodu zależy od ich rodzaju i nasilenia oraz od indywidualnych potrzeb i okoliczności każdego pacjenta.

 Większość prenatalnie rozpoznanych strukturalnych wad rozwojowych płodu oraz aberracje chromosomalne nie stanowią wskazania do wykonania cięcia cesarskiego. Strukturalne wady letalne oraz trisomia 13. i 18. chromosomu powinny wręcz stanowić przeciwwskazanie do wykonania cięcia cesarskiego ze wskazań płodowych.

Ukończenie ciąży z rozpoznaną wadą rozwojową płodu za pomocą cięcia cesarskiego mogą uzasadniać:

• wysokie prawdopodobieństwo niemożności ukończenia ciąży drogami natury,
• zmniejszenie szansy na skuteczne leczenie postnatalne w konsekwencji porodu drogami natury, w tym wyjątkowo argumenty natury organizacyjnej,
• konieczność wcześniejszego ukończenia ciąży przy pełnym nieprzygotowaniu do porodu lub nieskutecznej indukcji porodu drogami i siłami natury.

Przykładami wad rozwojowych, które mogą stanowić przeszkodę porodową są: zaawansowane wodogłowie oraz duże guzy — na przykład potworniak krzyżowo-ogonowy. Poród drogami natury może zmniejszyć szanse na skuteczne leczenie pourodzeniowe. Cięciem cesarskim powinny również być ukończone ciąże, w których istnieje konieczność intubacji dziecka przed zamknięciem krążenia płodowo-łożyskowego (procedura EXIT) –— na przykład w przypadkach guzów szyi. Przeprowadzone w okresie prenatalnym wewnątrzmaciczne korekcje wady płodu z otwarciem mięśnia macicy — ze względu na ryzyko pęknięcia macicy — stanowią wskazanie do ukończenia ciąży drogą cięcia cesarskiego.

Wyjątkową sytuacją powinno być podejmowanie decyzji o zasadności wykonania cięcia cesarskiego w ciąży z wadą rozwojową płodu ze względów organizacyjnych. Takimi sytuacjami są stany, w których może być konieczna natychmiastowa korekcja chirurgiczna lub interwencja kardiochirurgiczna – wskazuje dr n. med. Piotr Magnowski specjalista w dziedzinie położnictwa i ginekologii, ginekologii onkologicznej oraz genetyki klinicznej.

Podsumowanie – według zaleceń Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników:

— Zakończenie ciąży cięciem cesarskim w przypadku rozpoznanej prenatalnie wady płodu jest wskazane, jeśli nieprawidłowość może stanowić przeszkodę porodową oraz w sytuacjach, w których poród drogami natury może zmniejszyć szanse na skuteczne leczenie pourodzeniowe

— Ciążę należy zakończyć cięciem cesarskim, jeśli podczas ciąży przeprowadzono procedurę leczenia wewnątrzmacicznego, wymagającą otwarcia mięśnia macicy

Zapraszamy do skorzystania z konsultacji medycznej w gabinecie lekarskim w miejscowości Luboń oraz Tarnowo Podgórne. Na wizytę należy umówić się pod numerem 606-340-593.   

Informacje zawarte na blogu mają charakter informacyjny i nie stanowią porady medycznej oraz nie powinny zastępować konsultacji z lekarzem lub dietetykiem.