W ostatnich latach zauważa się na świecie wyraźny wzrost odsetka porodów zakończonych drogą cięcia cesarskiego. Jednakże jedynie w krajach trzeciego świata wpływa to na poprawę wyników położniczych. Niestety, zarówno w Polsce jak i innych krajach o wysokim rozwoju socjoekonomicznym odsetek cięć cesarskich powyżej 20% nie wiąże się już ze zmniejszeniem umieralności okołoporodowej matek i ich potomstwa. Obecnie w Polsce odsetek cięć cesarskich wynosi aż 48,1% i wciąż rośnie.

Rozwój medycyny perinatalnej, a w szczególności diagnostyki mógł mieć wpływ na częstsze wykrywanie nieprawidłowości u płodu i wiązać się ze wzrostem odsetka cięć cesarskich. Również wyniki przeprowadzonych w ostatnim dwudziestoleciu badań wskazujące na większe zagrożenie dla dziecka podczas porodu drogami natury w przypadkach położenia miednicowego płodu oraz obecności blizny po cięciu cesarskim, przyczyniły się do stworzenia przez towarzystwa narodowe położników i ginekologów rekomendacji zalecających kwalifikowanie ciężarnych z tymi nieprawidłowościami do cięcia cesarskiego. Jednakże, dane epidemiologiczne wskazują, że nadal głównymi wskazaniami do cięcia cesarskiego są: zatrzymanie postępu porodu i niedotlenienie wewnątrzmaciczne płodu.

Rozwój anestezjologii i szerokie zastosowanie znieczulenia przewodowego do cięcia cesarskiego wpłynął istotnie na zmniejszenie śmiertelności matek. Cięcie cesarskie nadal jednak wiąże się z dziesięciokrotnie wyższym ryzykiem krwotoku porodowego oraz powikłań zakrzepowo-zatorowych, będących główną przyczyną zgonów kobiet w związku z porodem. Również w perspektywie odległych efektów zwraca się uwagę na narastające wraz z kolejnym cięciem cesarskim ryzyko nieprawidłowej implantacji łożyska pod postacią łożyska przodującego i wrastającego. Liczne laparotomie związane z cięciami cesarskimi mają również wpływ na wyższe ryzyko powikłań operacyjnych przy innych interwencjach chirurgicznych w jamie brzusznej.

Doniesienia naukowe ostatnich lat wskazują także na negatywne skutki porodu drogą cięcia cesarskiego dla dziecka. Istotnie częściej dochodzi do rozwoju zaburzeń oddychania nawet w ciążach donoszonych przed zakończeniem 39. tygodnia ciąży. Z tej niefizjologicznej drogi porodu wynikają również odległe konsekwencje związane z kolonizacją noworodka florą skóry matki w zastępstwie flory dróg rodnych. Badania epidemiologiczne wskazują, że dzieci urodzone drogą cięcia cesarskiego mają zwiększone ryzyko rozwoju zaburzeń w układzie immunologicznym, częściej występują u nich alergie, astma i cukrzyca typu 1. Biorąc pod uwagę negatywne konsekwencje cięcia cesarskiego zarówno dla matki jak i jej dziecka, należy dołożyć wszelkich starań mających na celu zmniejszenie odsetka cięć cesarskich w szczególności w grupie zdrowych pierworódek w ciążach niepowikłanych.

Należy przypomnieć, iż przed planowanym cięciem cesarskim ciężarna musi wyrazić na nie świadomą zgodę. Formularz pisemnej zgody na zabieg cięcia cesarskiego powinien zawierać m. in. opis wskazania oraz omówienie możliwych powikłań – wskazuje dr n. med. Piotr Magnowski specjalista w dziedzinie położnictwa i ginekologii, ginekologii onkologicznej oraz genetyki klinicznej.

Zapraszamy do skorzystania z konsultacji medycznej w gabinecie lekarskim w miejscowości Luboń oraz Tarnowo Podgórne. Na wizytę należy umówić się pod numerem 606-340-593.   

Informacje zawarte na blogu mają charakter informacyjny i nie stanowią porady medycznej oraz nie powinny zastępować konsultacji z lekarzem lub dietetykiem.

Źródło: Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników