Według definicji Światowej Organizacja Zdrowia poronienie to wydalenie z macicy matki zarodka lub płodu ważącego 500 g lub mniej przed 20. tygodniem ciąży. W Polsce o poronieniu mówimy do 22. tygodnia trwania ciąży (ukończony 21. tydzień ciąży). Jak wskazują statystyki, zdecydowana większość samoistnych poronień (ok. 70 proc.) spowodowana jest przez choroby genetyczne zarodka. Szacuje się, że co piąta ciąża kończy się poronieniem samoistnym.  Poronienia nawracające oznaczają z kolei utratę co najmniej 3 kolejnych ciąż i dotyczą około 1% kobiet. Poronienie nawracające jest odrębną jednostką chorobową, posiadającą swoistą etiologię, której wykrycie umożliwia wdrożenie leczenia przyczynowego. Co zrobić w przypadku podejrzenia utraty wczesnej ciąży oraz ile miesięcy po przebytym poronieniu można ponownie starać się o potomstwo?

Plamienia oraz krwawienia w trakcie pierwszych 20. tygodni ciąży w naturalny sposób wywołują niepokój u każdej ciężarnej. Czasami stanowią one naturalny i niegroźny upływ krwi spowodowany np. zagnieżdżeniem się zarodka, lecz może to również być pierwszy symptom odrzucenia zarodka przez organizm i rozpoczęcia procesu poronienia samoistnego. Jednym z jego objawów oprócz krwawienia z dróg rodnych jest również ból w dole brzucha oraz w okolicy krzyżowej, a także czynność skurczowa macicy. Symptomem ostrzegawczym jest także podwyższona temperatura, mogąca świadczyć o rozwinięciu się stanu zapalnego. Każde plamienie bądź krwawienie, niezależnie od intensywności występujące na dowolnym etapie ciąży powinno zostać skonsultowane przez pacjentkę z lekarzem ginekologiem.

Poronienie samoistne we wczesnych tygodniach ciąży co do zasady kończy się samoistnym oczyszczeniem organizmu. Niekiedy jednak, zwłaszcza w przypadku późniejszych ciąż, konieczne jest wykonanie zabiegu łyżeczkowania macicy, jeśli po utracie ciąży nie nastąpiło oczyszczenie całkowite macicy lub utrzymuje się silne krwawienie z dróg rodnych. Jednym z najważniejszych badań pozwalających ocenić stan wnętrza jamy macicy oraz czynności życiowe zarodka jest USG. Istnieją określone kryteria ultrasonograficzne takiego rozpoznania, a w sytuacji niejednoznacznej dodatkowo seryjne oznaczenie stężenia gonadotropiny kosmówkowej (hCG) jest bardzo pomocne (w ciąży prawidłowo rozwijającej się poziom tego hormonu zwiększa się o co najmniej 66% w ciągu 48 godzin).Po poronieniu samoistnym konieczne jest wstrzymanie się przez partnerów ze współżyciem do czasu wystąpienia pierwszej miesiączki, która powinna wystąpić od 4. do 6 tyg. po utracie ciąży. Wynika to z faktu, iż drogi rodne są wówczas niezwykle podatne na wszelkie infekcje, a sam organizm potrzebuje czasu na regenerację. Następnie po wystąpieniu pierwszej miesiączki, należy wstrzymać się z planowaniem ciąży przez kolejne dwa lub trzy miesiące. Niektórzy lekarze zalecają nawet, by ten czas wydłużyć do 6 miesięcy. Jest to kwestia indywidualna i zależy w głównej mierze od tego, co spowodowało poronienie, w jaki sposób wpłynęło ono na organizm i psychikę kobiety, a także czy został wykonany zabieg łyżeczkowania macicy. Jest to czas niezbędny do zregenerowania się organizmu i przygotowania na kolejną ciążę.

Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników na etapie przygotowania organizmu do ciąży podkreśla znaczenie przyjmowania kwasu foliowego (witamina B9) w dawce 400 mcg/dobę – o ile nie jest wskazana wyższa dawka. Suplementację należy rozpocząć przynajmniej na 3 miesiące przed planowanym zajściem w ciążę – wskazuje dr n. med. Piotr Magnowski specjalista w dziedzinie położnictwa i ginekologii, ginekologii onkologicznej oraz genetyki klinicznej.

Zapraszamy do skorzystania z konsultacji medycznej. Dr n. med. Piotr Magnowski przyjmuje w gabinecie lekarskim w miejscowości Luboń oraz Tarnowo Podgórne. Należy umówić się na wizytę pod numerem 606-340-593.  

Informacje zawarte na blogu mają charakter informacyjny i nie stanowią porady medycznej oraz nie powinny zastępować konsultacji z lekarzem lub dietetykiem.

Źródło: Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników